Socjalizacja szczeniąt Thai Ridgeback Dog
– To jak długo będzie trwała oraz jak trudna będzie socjalizacja naszego tajskiego przyjaciela w ogromnej mierze jest cechą osobniczą. Musimy być więc gotowi na wszystko. Rozwój tajskiego Ridgebacka dzieli się na wiele etapów, toteż musimy uzbroić się przede wszystkim w cierpliwość. Musimy być wyrozumiali i zaangażować się bez reszty, aby nasz przyjaciel cieszył nas swoją obecnością, a nie „spędzał snu z powiek”. Należy pamiętać, aby zabierać szczeniaczka ze sobą możliwie wszędzie. Trzeba zapewnić mu ciągle nowe, pozytywne bodźce.
Pierwszym, jakże znaczącym etapem jest okres PRENATALNY – tutaj swoją główną rolę odgrywa matka szczeniąt. Już od poczęcia aż do momentu narodzin, nastroje matki udzielają się maluchom. Rolą hodowcy jest zapewnić przyszłej mamie spokojne dziewięć tygodni (tyle trwa ciąża u suczki), mnóstwo ciepła, zabawy i miłości. Jako, że suczki są bardzo wylewne w uczuciach, trzeba ciężarnej suni pozwolić na ich okazywanie – oczywiście z wielką wzajemnością! Takie traktowanie, a także nie narażanie na stres i nieprzyjemne sytuacje, spowoduje wysoką produkcję hormonu szczęścia (endorfiny) nie tylko u matki ale także u szczeniąt. Kolejnym, bardzo ważnym etapem jest czas od urodzenia – do osiągnięcia wieku około dwóch tygodni. Wtedy to codziennie bierzemy każdego szczeniaczka (po kolei, aby któregoś nie pominąć przy licznych miotach) na ręce. Robimy to bardzo delikatnie, jednocześnie mówiąc do malucha, głaszcząc go, uspokajając, ponieważ szczenięta Thai Ridgeback Dog rodzą się z wrodzonym lękiem przed ludźmi – są dzikie, niczym młode wilczątka. Z dnia na dzień dołączamy kolejne bodźce, bierzemy je na ręce w rękawiczkach, kładziemy na różnego rodzaju powierzchniach, zmieniając przy tym pozycję szczenięcia. Takie „ćwiczenia” bardzo wspomagają rozwój umysłowy, muszą jednak trwać jak najkrócej tak aby szczenię jak najszybciej znów poczuło bezpieczeństwo u boku matki.
Po skończeniu dwóch tygodni (a czasem już od 10-tego dnia) szczenięta zaczynają otwierać swoje maleńkie oczka. Wtedy to pierwszy raz mogą ujrzeć zarys kształtu swojej mamy, rodzeństwa oraz nas hodowców. Dopiero po kilku dniach szczenięta zaczynają naprawdę widzieć. W tym czasie maluszki rzeczywiście zaczynają poznawać świat. Wynosimy je wtedy na krótko na rękach z ich kojca w różne miejsca w domku, pokazując im, że świat wokół jest piękny i bezpieczny.
Od trzeciego do szóstego tygodnia (do pierwszego szczepienia), szczenięta nie powinny opuszczać hodowli, gdyż wiąże się z tym ryzyko zachorowania na niebezpieczne dla nich choroby. Jako, że Thai Ridgeback Dog jest jednak rasą pierwotną, nie możemy dopuścić do ich IZOLACJI. Staramy się więc pokazać im otoczenie w inny sposób. Zabieramy maluszki na krótkie spacerki i wycieczki tylko i wyłącznie na rękach, odwiedzamy znane nam miejsca, gdzie nie ma zwierząt nieszczepionych/chorych. Zapoznajemy z zaprzyjaźnionymi, zdrowymi i przyjaznymi (czyt. stabilnymi psychicznie) zwierzakami. Zapraszamy też wtedy do hodowli naszych znajomych, którzy z chęcią pomagają nam w naszym przedsięwzięciu – jakim jest właśnie odpowiednia socjalizacja maluszków. W tym czasie nasze szczenięta poznają także DZIECI. Pozwalamy dzieciom brać szczenięta na ręce, bawić się z nimi ich zabawkami oraz karmić z ręki. Szczenięta uczą się, że dziecko, mimo iż hałaśliwe i bardziej reaktywne niż dorośli ludzie, także jest częścią społeczeństwa, które należy szanować. Przez cały okres od urodzenia do opuszczenia hodowli, nasze szczenięta mają ciągły kontakt z codziennym życiem. Przy nich robimy remonty, sprzątamy, oglądamy telewizję, słuchamy głośnej muzyki, bawimy się z dziećmi.
Kiedy szczenięta kończą 6 tygodni, nadchodzi czas szczepień oraz przeglądu miotu. Po wizycie u weterynarza, zaczipowaniu oraz zaszczepieniu szczeniąt, umawiamy się na przegląd. Przyjeżdża do nas wtedy komisja z naszego oddziału Związku Kynologicznego w Polsce (ZKwP). Komisja sprawdza dokładnie wszystkie szczenięta, pod kątem rozwoju oraz wad wrodzonych i genetycznych (wad zgryzu, widocznych wad oczu, przepuklin itp). Badają również, czy szczenięta nie mają DS (Dermoid Sinus – cysta/ zatoka skórzasta), oraz załomków na ogonkach (tzw. kink tail). Wszystko to, bardzo skrupulatnie bada również wcześniej nasz weterynarz.
Tydzień po pierwszym szczepieniu (od siódmego tygodnia), zaczynamy już zabierać szczenięta wszędzie, gdzie mogą biegać i bawić się. Poznają one przyjazne psom miejsca i ludzi. I tak aż do wydania małych tajów do nowych domów – mamy ręce pełne roboty!
